behtarin

يه روز شلوغ داشتم و بايد قبل از يه قرار كاري تو كافه نادري يه سري ايميل چك مي‌كردم وقتي رسيدم كافه نشستم و يهو ديدم گوشيم داره خاموش مي‌شود. نه پاوربانك و نه شارژر همراهم نبود. داشتم كلافه مي‌شدم كه گارسون گفت كنار يكي از ميزها يه ايستگاه شارژ دارد. گوشي رو وصل كردم و يه قهوه ترك سفارش دادم و تو نيم ساعت هم گوشيم شارژ شد، هم ايميل‌هام رو فرستادم. اون لحظه فهميدم امكانات ساده‌اي مثل ايستگاه شارژ يا واي‌فاي پرسرعت چقدر مي‌تونن تجربه آدم رو تو كافه‌ها و پاساژها عوض كند. 

چرا امكانات مدرن تو كافه‌ها و پاساژها مهم است؟

تهران پر از كافه و پاساژ است ولي چيزي كه يه كافه يا پاساژ رو از بقيه جدا مي‌كند، امكاناتش است. يك كافه با واي‌فاي پرسرعت و ايستگاه شارژ يا حتي يه سيستم رزرو آنلاين مي‌تونه مشتري‌هاي بيشتري جذب كند. من خودم وقتي مي‌خوام كافه انتخاب كنم، اول چك مي‌كنم ببينم واي‌فاي دارن يا نه، چون گاهي بايد يه فايل كاري بفرستم يا با دوستم تو واتساپ هماهنگ كنم. پاساژها هم همين است. اگر يه پاساژ كيوسك ديجيتال داشته باشه كه نقشه فروشگاه‌ها رو نشون بده يا يه ايستگاه شارژ براي گوشي، خيلي راحت‌تر مي‌تونم خريدم رو انجام بدم و وقتم هدر نمي‌رود.

يه بار تو پاساژ كوروش بودم و چون يه كيوسك ديجيتال داشتن، تونستم سريع يه فروشگاه خاص رو پيدا كنم و نصف وقتم ذخيره شد. اين امكانات نه تنها تجربه‌مون رو بهتر مي‌كند بلكه باعث مي‌شن احساس كنيم جاي درستي هستيم. تو تهران كه همه‌چيز با سرعت پيش مي‌رود، اين جور چيزا خيلي ارزش دارد مثلاً اگر تو يه كافه بشيني و واي‌فاي قطع و وصل بشود، كل اعصابت به‌هم مي‌ريزد ولي اگه يه ايستگاه شارژ كنار ميزت باشد و واي‌فاي هم پرسرعت باشد، حس مي‌كني داري بهترين استفاده رو از وقتت مي‌كني.

امكانات مدرن فقط براي مشتري‌ها نيستن براي خود كافه‌ها و پاساژها هم مهم است. يه كافه كه ايستگاه شارژ داره، مشتري‌هاش بيشتر مي‌مونند و احتمالاً سفارش بيشتري مي‌دهد يا يه پاساژ كه واي‌فاي رايگان داره باعث مي‌شه آدما بيشتر بچرخن و خريد كند. من خودم يه بار تو يه كافه تو ونك چون واي‌ فاي قوي داشتند، دو ساعت بيشتر نشستم و يه ميان‌ وعده ديگه هم سفارش دادم. اين جور چيزا هم براي ما خوب است و هم براي كسب‌وكارا مهم است.

امكانات مدرني كه تو كافه‌ها و پاساژها پيدا مي‌شود؟

حالا بيايم چند تا از اين امكانات مدرن كه تو كافه‌ها و پاساژهاي تهران پيدا مي‌شن رو ببينيم. من چند تا از اونا كه خودم باهاشون كار كردم يا دوستام تعريف كردن رو براتون مي‌گم:

• ايستگاه‌هاي شارژ: اينا تو كافه‌هاي بزرگ مثل كافه نادري يا پاساژهايي مثل كوروش و ارگ پيدا مي‌شود. مثلاً من تو كافه نادري يه بار يه ايستگاه شارژ كنار ميز پيدا كردم كه تو بيست دقيقه گوشيم رو از 10 درصد به 60 درصد رسوند. اين جور چيزا باعث مي‌شه آدم حس كنه كافه به فكر مشتري‌هاش است.

• واي‌فاي پرسرعت: خيلي از كافه‌ها و پاساژها واي‌فاي رايگان دارن مثلاً تو پاساژ تيراژه واي‌ فاي انقدر قوي است كه مي‌تونين يه فايل سنگين بفرستين بدون اينكه اذيت بشويد.

• كيوسك‌هاي ديجيتال: تو پاساژهاي لوكس مثل پالاديوم يا ايران‌ مال، اين كيوسك‌ ها نقشه پاساژ و فروشگاه‌ها رو نشون مي‌دهد. يه بار تو ايران‌مال با كيوسك تونستم سريع يه رستوران پيدا كنم و نذاشتم وقتم هدر برود.

• اپليكيشن‌هاي تخفيف: بعضي كافه‌ها و پاساژها اپليكيشن دارن كه تخفيف‌هاي ويژه مي‌دهد مثلاً اپليكيشن پاساژ كوروش گاهي كد تخفيف براي رستوران‌هاش داره كه حسابي به‌ درد مي‌خورد.

• سيستم رزرو آنلاين: كافه‌هاي معروف مثل كافه ويونا سيستم رزرو آنلاين دارن كه مي‌تونين از قبل جا رزرو كنيد و معطل نشين. من خودم يه بار با رزرو آنلاين تو كافه رست تو تجريش كلي وقت ذخيره كردم.

اين امكانات باعث مي‌شن كافه‌ها و پاساژها از يه جاي معمولي تبديل شود به جايي كه دلت مي‌خواد بازم برگردي. مثلاً من يه بار تو يه كافه تو ونك چون ايستگاه شارژ و واي‌فاي قوي داشتن، دو ساعت بيشتر نشستم و حتي يكي از دوستام رو هم دعوت كردم اونجا. اين جور چيزا باعث مي‌شه حس كني كافه يا پاساژ فقط يه مكان نيست، بلكه يه تجربه‌ است.

چطور از اين امكانات بهترين استفاده رو بكنيم؟

حالا كه با اين امكانات آشنا شديم، بيايم ببينيم چطور مي‌تونيم ازشون بهترين استفاده رو بكنيم. من خودم چند بار به خاطر بي‌توجهي به يه سري نكات دردسر كشيدم براي همين يه سري تجربه براتون مي‌گم كه كارتون راه بيفتد.

اول از همه، هميشه امنيت رو جدي بگيريد مثلاً وقتي گوشيتون رو به ايستگاه شارژ وصل مي‌كنيد، هيچوقت تنهاش نذاريد. من يه بار تو يه كافه گوشيم رو گذاشتم رو ايستگاه شارژ و رفتم دستشويي وقتي برگشتم يكي داشت سعي مي‌كرد كابل رو جدا كنه و از اون موقع هميشه كنار گوشيم مي‌مونم يا وقتي به واي‌ فاي عمومي وصل مي‌شين از وارد كردن رمزهاي حساس مثل رمز بانك خودداري كنيد. يه دوستم يه بار تو يه كافه به واي‌ فاي وصل شد و بعدش ديد حسابش هك شده براي همين بهتره از اين نام مجاز نمي باشد استفاده كنيد يا فقط براي كارهاي ساده مثل چك كردن نقشه وصل بشويد.

دوم كافه يا پاساژ رو با توجه به نيازتون انتخاب كنيد مثلاً اگه قراره يه قرار كاري داشته باشيد، كافه‌اي رو انتخاب كنين كه واي‌فاي قوي و ايستگاه شارژ دارد يا اگه مي‌خواين تو پاساژ خريد كنيد، جايي رو انتخاب كنين كه كيوسك ديجيتال داره تا سريع فروشگاه‌ها رو پيدا كنيد. من خودم هميشه قبل از رفتن به كافه يا پاساژ يه سرچ ساده تو گوگل مي‌كنم ببينم چه امكاناتي دارد و اينجوري وقتم هدر نمي‌رود.

يه چك‌ ليست سريع براي استفاده از امكانات:

• هميشه كنار گوشي‌تون بمونين وقتي داره شارژ مي‌شه.

• براي واي‌فاي عمومي از اين نام مجاز نمي باشد استفاده كنين.

• قبل از رفتن به كافه يا پاساژ، امكاناتشون رو چك كنين.

• اگه اپليكيشن تخفيف دارن، نصبش كنين تا پول ذخيره كنين.

• از سيستم رزرو آنلاين براي ذخيره وقت استفاده كنين.

يه نكته ديگه اينكه نذارين اين امكانات حواستون رو پرت كنه مثلاً اگه تو كافه واي‌ فاي قوي دارد، نرويد كل روز رو تو اينستاگرام بچرخيد. من خودم يه بار چون واي‌ فاي كافه خوب بود، انقدر تو گوشيم بودم كه يادم رفت با دوستم گپ بزنم براي همين سعي كنين تعادل رو رعايت كنيد.

بهترين روش‌ها براي يافتن كافه‌ها و پاساژهاي مجهز در تهران

حالا كه با اين امكانات آشنا شديم، بيايم ببينيم كجا مي‌تونيم پيداشون كنيم. تو تهران كافه‌ها و پاساژهاي زيادي هستن كه امكانات مدرن دارن ولي پيدا كردن بهترين‌هاشون يه كم تحقيق مي‌خواد. من خودم چند تا راه دارم كه هميشه كارم رو راه مي‌ندازه.

اولين راه اينه كه از دوستتون بپرسيد مثلاً من يه بار از دوستم پرسيدم كافه‌اي مي‌شناسه كه ايستگاه شارژ داشته باشه و اون كافه نادري رو پيشنهاد داد. دومين راه سرچ تو اينترنت است و يه سري سايت‌ها هستن كه كافه‌ها و پاساژهاي تهران رو با امكاناتشون معرفي كردن مثلاً اگه دنبال ايستگاه شارژ تو تهران هستين، پيشنهاد مي‌كنم يه نگاهي به مركز خريد ايستگاه شارژ موبايل بندازين. اونجا چند تا جاي خوب معرفي شده كه مي‌تونين امتحان كنيد.

يه راه ديگه اينه كه مستقيم از كافه يا پاساژ بپرسيد مثلاً من يه بار زنگ زدم به كافه رست تو تجريش و پرسيدم ايستگاه شارژ دارن يا نه. اونا گفتن دارن و حتي گفتن مي‌تونم از قبل جا رزرو كنم. اينجوري خيالم راحت شد كه وقتم هدر نمي‌رود. تو پاساژها هم مي‌تونين از بخش اطلاعات بپرسين مثلاً تو پاساژ كوروش يه بار از اطلاعات پرسيدم كيوسك ديجيتال كجاست و اونا دقيق راهنماييم كردند.

بعضي كافه‌هاي زنجيره‌اي مثل كافه ويونا يا كافه لميز تو بيشتر شعبه‌هاشون امكانات مدرن دارند. پاساژهاي لوكس مثل پالاديوم و ايران‌مال و ارگ هم معمولاً ايستگاه شارژ و واي‌فاي و كيوسك ديجيتال دارد. من خودم يه بار تو ارگ يه ايستگاه شارژ پيدا كردم كه اينقدر سريع بود، تو ربع ساعت گوشيم از 5 درصد به 50 درصد رسيد. اين جور تجربه‌ها باعث مي‌شه آدم دلش بخواد بازم برگرده.

تجربه‌هاي دوستام از كافه‌ها و پاساژهاي مدرن

علاوه بر تجربه‌هاي خودم يه سري از دوستام هم داستان‌هاي جالبي از كافه‌ها و پاساژهاي تهران دارن كه فكر كردم بد نيست باهاتون به اشتراك بذارم. اين داستان‌ها نشون مي‌دن امكانات مدرن چقدر مي‌تونن روز آدم رو بهتر كند.

يكي از دوستام، سارا يه بار تو پاساژ پالاديوم بود و چون وقتش كم بود، رفت سراغ يه كيوسك ديجيتال. اونجا تونست سريع نقشه پاساژ رو چك كند و يه فروشگاه خاص رو پيدا كند مي‌گفت اگه اون كيوسك نبود احتمالاً كل روزش رو تو پاساژ مي‌چرخيد و آخرش هم چيزي گيرش نمي‌اومد. يه بار ديگه هم سارا تو يه كافه تو ونك با اپليكيشن تخفيف يه كد گرفت و 30 درصد تخفيف رو منوي كافه بهش دادند و مي‌گفت حس كرد يه معامله باحال كرده است.

يه دوست ديگر هم، علي عاشق كافه‌ گردي است. اون يه بار تو كافه لميز تو شعبه كريم خان بود و چون ايستگاه شارژ داشتن، تونست گوشيش رو شارژ كنه و يه ارائه كاري رو همونجا درست كند مي‌گفت اگه اون ايستگاه شارژ نبود، مجبور مي‌شد برگرده خونه و كل برنامه‌ش به‌هم مي‌ريخت. علي هميشه مي‌گه كافه‌هايي كه امكانات مدرن دارن، انگار يه قدم از بقيه جلوتر است.

اگه شما هم تجربه‌اي از كافه‌ها و پاساژهاي تهران دارين يا يه جاي باحال مي‌شناسين كه امكانات مدرن داره، تو كامنت‌ها برام بنويسين. خيلي دوست دارم بدونم شما كجاها مي‌رين و چه تجربه‌هايي دارين. شايد دفعه بعد كه خواستم كافه‌ گردي كنم از پيشنهادات شما استفاده كنم.

تو اين نوشته مي‌خوام براتون از تجربه‌هام بگم كه چطور تو تهران با بودجه كم كلي خوش مي‌گذرونم. انگار دارم تو گروه چتمون گپ مي‌زنم، پس آماده باشيد كه بريم يه دور تو تهران بچرخيم.

برنامه‌ هاي مفت و مجاني تو تهران

پياده‌ روي تو پارك‌هاي باحال

تهران پر از پارك‌هاييه كه مي‌توني ساعت‌ها توشون بچرخي و هيچي خرج نكني. يه روز با دوستم رفتيم پارك لاله. هوا خنك بود، برگا زرد و نارنجي. فقط قدم مي‌زديم و گپ مي‌زديم. يهو يه گروه موسيقي خياباني ديديم كه دارن گيتار مي‌زنن. دورشون پر آدم بود، همه حالشون خوب بود. اين‌جور وقتا حس مي‌كني تهران داره بهت حال مي‌ده.
خود پارك لاله هم پر از گوشه‌هاي باحاله. يه جا نيمكت هاي قديمي، يه جا هم يه حوض بزرگ كه بچه‌ها دورش بازي مي‌كنن. ما يه كم نشستيم و چايي از فلاسك خودمون خورديم. اصلاً لازم نبود پول خرج كنيم. فقط با حال خوب برگشتيم خونه. پيشنهاد مي‌كنم يه روز كه حوصله‌ت سر رفت، يه پارك نزديك خونه‌ت پيدا كن و برو حالشو ببر.

تئاتر خياباني و حال خوب

يه برنامه ديگه كه تو تهران مفته و خيلي حال مي‌ده، تئاتر خيابانيه. يه بار تو پارك آب و آتش بودم، داشتم با يكي از دوستام قدم مي‌زدم. يهو ديديم يه گروه دارن وسط پارك نمايش اجرا مي‌كنن. داستانش درباره يه خانواده بود كه تو تهران زندگي مي‌كردن. انقدر قشنگ بازي كردن كه وايساديم تا آخرشو ببينيم. دورشون پر آدم بود، بعضيا مي‌خنديدن، بعضيا غرق داستان بودن.
حسش اين بود كه انگار تهران يه جورايي داره باهامون گپ مي‌زنه. اين‌جور برنامه‌ها معمولاً رايگانه و فقط بايد يه كم دنبالشون باشي. اگه دوست داريد بيشتر درباره اين‌جور چيزا بدونيد، يه مقاله باحال به اسم تئاتر خياباني تهران پيدا كردم كه كلي جاي خفن و اطلاعات درباره اين برنامه‌ها داره. من خودم چند بار ديگه هم تئاتر خياباني ديدم و هر بار حالم بهتر شده. پيشنهاد مي‌كنم امتحانش كنيد.

نمايشگاه‌ هاي رايگان تو گالري‌ ها

يه چيز ديگه كه تو تهران مي‌توني مفت و مجاني حالشو ببري، نمايشگاه‌هاي گالري‌هاست. خيلي از گالري‌هاي كوچيك تو تجريش يا وليعصر نمايشگاه‌هاي رايگان دارن. يه بار با يكي از دوستام رفتيم گالري شيلا. يه نمايشگاه نقاشي بود كه كاراي يه هنرمند جوون رو نشون مي‌داد. رنگاي شاد نقاشي‌ها حالمو خوب كرد.

كتابخونه‌هاي عمومي و حال و هواي خاصشون

اگه مثل من عاشق كتابي، كتابخونه‌هاي عمومي تهران هم جاي خوبي براي حال كردن بدون خرج كردنه. يه بار رفتم كتابخانه پارك شهر. فضاي آروم و قديمي‌ش منو برد به يه دنياي ديگه. چندتا كتاب ورق زدم و يه كم يادداشت برداشتم. حسش مثل اين بود كه دارم تو زمان سفر مي‌كنم.
بعضي وقتا هم چندتا دانشجو اونجا بودن كه داشتن گپ مي‌زدن. يه جورايي حس صميمي داشت. ورود به اين كتابخونه‌ها رايگانه و فقط بايد يه كارت عضويت ساده بگيري.

كافه‌ها و غذاخوري‌هاي ارزون و باحال

كافه نون و نمك تو وليعصر

يه كافه باحال كه من عاشقشم، كافه نون و نمكه تو خيابون وليعصره. فضاي كوچيك و صميمي داره و قيمتاش هم بد نيست. يه بار با دوستم رفتيم اونجا و يه چايي با كيك سفارش داديم. فكر كنم نفري 50 تومن هم نشد. حال و هواي كافه پر از آدماي جورواجوره كه دارن گپ مي‌زنن. صاحب كافه هم يه آدم باحاله كه گاهي مياد با مشتريا گپ مي‌زنه. ما يه كم درباره تهران و كافه‌گردي حرف زديم. حسش مثل اين بود كه تو خونه يكي از دوستامونيم.

فلافلي سر كوچه تجريش

اگه گشنت شد و نمي‌خواي زياد خرج كني، فلافلي‌هاي تهران ناجي‌ان. يه فلافلي باحال سر كوچه تجريشه كه ساندويچاش هم ارزونه، هم خوشمزه. يه بار با يكي از دوستام رفتيم اونجا و دوتا ساندويچ فلافل گرفتيم. فكر كنم نفري 30 تومن داديم. جاي نشستن زياد نداره ولي مي‌توني وايسي و همون‌جا گپ بزني.

كافه كتاب نزديك پارك هنرمندان

يه جاي ديگه كه با بودجه كم مي‌توني بري، كافه كتاب نزديك پارك هنرمندانه. فضاي دنجي داره و مي‌توني با يه چايي ساده ساعت‌ها بشيني و كتاب ورق بزني. يه بار رفتم اونجا و يه كتاب شعر خوندم. چايي ساده‌ش فكر كنم 20 تومن بود. حسش مثل اين بود كه تو يه دنياي ديگه‌ام.
بعضي وقتا هم يه گروه جوون اونجا جمعن و درباره كتاب گپ مي‌زنن. من خودم يه كم باهاشون حرف زدم و كلي چيز جديد ياد گرفتم. اين كافه براي كساني كه دنبال يه جاي آروم و ارزونن عاليه. پيشنهاد مي‌كنم يه سر بري و حالشو ببري. من كه حسابي طرفدارشم.

تهران و حال خوباي ارزونش

تهران يه شهر پر از حال خوبه، فقط بايد بلد باشي كجاها بري. از پارك و تئاتر خياباني گرفته تا كافه‌هاي دنج و فلافلي‌هاي باحال. من خودم هر بار كه با جيب خالي مي‌رم بيرون، يه چيز جديد پيدا مي‌كنم كه حالمو خوب مي‌كنه. اين شهر انگار هميشه يه سورپرايز برات داره. اميدوارم تو هم بري و كلي حال كني.
فقط يادت باشه، لازم نيست پول زيادي خرج كني تا بهت خوش بگذره. يه كم كنجكاوي و حال خوب كافيه. من خودم هنوزم دنبال جاهاي جديدم و هر بار كه يه چيز باحال پيدا مي‌كنم، حس مي‌كنم تهران داره بهم لبخند مي‌زنه. تو هم امتحان كن و برام بگو چي پيدا كردي.

ميلان پر از رنگ و بو و طعمه، انگار هر گوشه‌ش يه داستان داره. مي‌خوام براتون از غذاها و گشت‌وگذاراي باحالم تو اين شهر بگم. انگار دارم تو وبلاگم با شما گپ مي‌زنم، پس بمونيد كه بريم يه دور تو ميلان بچرخيم.

غذاهاي ميلان كه منو غافلگير كرد

پيتزاي واقعي ميلاني

اولين چيزي كه تو ميلان امتحان كردم، پيتزا بود. نه از اين پيتزاهاي فست‌فودي، يه پيتزاي درست و حسابي تو يه رستوران كوچيك نزديك دومو. خميرش نازك و ترد بود، با يه سس گوجه كه انگار تازه درست شده. پنيرش هم يه جوري ذوب شده بود كه دلم مي‌خواست همشو يه جا بخورم. با دوستم نشستيم و يه پيتزاي بزرگ رو نصف كرديم.
فضاي رستوران پر از آدماي محلي بود كه با صداي بلند گپ مي‌زدن. حسش مثل اين بود كه تو يه مهموني دعوت شديم. قيمتش هم بد نبود، فكر كنم نفري 10 يورو داديم. من كه عاشق پيتزاي ميلاني شدم. اگه رفتيد ميلان، حتماً يه پيتزاي اصيل امتحان كنيد.

رستوران ايراني و حس خونه

يه روز كه دلم براي غذاي ايراني تنگ شده بود، يه رستوران ايراني پيدا كردم. باورم نمي‌شد تو ميلان بتونم قرمه‌سبزي بخورم! فضاي رستوران گرم و صميمي بود، با يه سري تابلوي ايراني رو ديوار. قرمه‌سبزي‌شون انقدر خوشمزه بود كه انگار مامانم پخته بودش. يه كم با صاحب رستوران گپ زدم، مي‌گفت خيلي از ايراني‌ها ميان اينجا.
اون شب حس كردم يه تيكه از خونه‌مو تو ميلان پيدا كردم. اگه دنبال همچين جاهايي تو ميلان هستيد، يه مقاله باحال به اسم بهترين رستوران‌هاي ايراني در ميلان پيدا كردم كه كلي جاي خفن معرفي كرده. من خودم بعد از اون شب چند بار ديگه هم غذاي ايراني خوردم و هر بار حالم بهتر شد. پيشنهاد مي‌كنم امتحانش كنيد.

پاستا تو يه كوچه قديمي

يه روز ديگه تو يه كوچه باريك نزديك ناوي گلي يه رستوران كوچيك پيدا كردم كه پاستا سرو مي‌كرد. پاستا كاربونارا شون يه چيز ديگه بود! سسش غليظ و پر پنير، با يه عطر كه آدمو ديوونه مي‌كرد. با دوستم يه بشقاب گرفتيم و كلي گپ زديم. فضاي رستوران پر از شمعاي كوچيك بود.
صاحب رستوران اومد و يه كم باهامون حرف زد. مي‌گفت اين پاستا رو با دستور قديمي خانوادگي درست مي‌كنن. حسش مثل اين بود كه تو خونه يه ايتاليايي دعوت شديم. قيمتش هم فكر كنم 12 يورو بود، كه براي ميلان بد نيست. من كه هنوزم طعم اون پاستا تو دهنمه. اگه رفتيد ميلان، يه پاستاي خانگي امتحان كنيد.

دسراي ميلاني و حال خوب

ميلان بدون دسرش كامل نمي‌شه. يه روز رفتم يه شيريني‌فروشي نزديك گالري ويتوريو امانوئل. تيراميسوي اونجا انگار يه تيكه بهشت بود. لايه‌هاي نرم و خامه‌اي با يه طعم قهوه كه ديوونم كرد. يه قهوه كوچيك هم كنارش گرفتم و نشستم مردم رو تماشا كردم.
فضاي شيريني‌فروشي پر از آدماي شاد بود كه داشتن گپ مي‌زدن. من خودم يه كم با گارسون حرف زدم، مي‌گفت تيراميسوشون پرطرفدار. قيمتش هم بد نبود، فكر كنم 5 يورو دادم. اين‌جور دسرا بهت حس مي‌دن كه ميلان پر از چيزاي كوچيك و خوشمزه‌ست. حتماً يه تيراميسو امتحان كن.

گشت‌وگذار تو حال و هواي ميلان

گالري‌هاي كوچك و خلاق

ميلان پر از گالري‌هاي كوچك كه مي‌توني ساعت‌ها توشون گم شي. يه روز رفتم يه گالري تو منطقه بررا. يه نمايشگاه عكاسي بود كه عكساي سياه و سفيد از خيابوناي ميلان رو نشون مي‌داد. هر عكس انگار يه داستان داشت. من خودم يه كم با يكي از بازديدكننده‌ها گپ زدم.
فضاي گالري آروم و صميمي بود، انگار تو يه دنياي ديگه‌ام. ورودش رايگان بود و فقط بايد يه كم دنبال اينجور جاها بگردي. حسش مثل اين بود كه ميلان داره باهام حرف مي‌زنه. من خودم چندتا گالري ديگه هم رفتم و هر بار يه چيز جديد پيدا كردم. اگه عاشق هنريد، گالري‌هاي ميلان رو از دست نديد.

كافه‌هاي دنج ناوي گلي

ناويگلي يه منطقه‌ است پر از كانال و كافه‌هاي باحال. يه بعدازظهر رفتم يه كافه كوچيك كنار كانال. يه قهوه اسپرسو گرفتم و نشستم كنار آب. قهوه‌شون غليظ و تلخ بود، دقيقاً همون چيزي كه مي‌خواستم. مردم دور و برم داشتن گپ مي‌زدن و مي‌خنديدن.
يه كم با گارسون حرف زدم، مي‌گفت ناويگلي شب‌ها شلوغ‌تره. من خودم چون صبح رفته بودم، فضا آروم بود و حسابي حال كردم. قيمت قهوه هم فكر كنم 2 يورو بود. اين‌جور كافه‌ها بهت حس مي‌دن كه ميلان پر از گوشه‌هاي دنج و قشنگه. حتماً يه سر به ناويگلي بزنيد.

خيابوناي قديمي و حال و هوا

يه روز ديگه تصميم گرفتم تو خيابوناي قديمي ميلان گم شم. نزديك مركز شهر يه سري كوچه‌هاي باريك پيدا كردم كه پر از مغازه‌هاي كوچيك و خونه‌هاي قديمي بود. يه كم قدم زدم و يه مغازه عتيقه‌فروشي ديدم. صاحبش يه پيرمرد باحال بود كه كلي حرف زد.
حسش مثل اين بود كه تو يه فيلم ايتاليايي‌ام. هيچي نخريم ولي كلي حال كردم. اينجور گشت‌وگذارا تو ميلان بهت حس زنده بودن مي‌ده. من خودم چند بار ديگه هم رفتم تو خيابوناي قديمي گشتم. اگه وقت داشتي، يه كم تو كوچه‌هاي ميلان بچرخ.

يه جدول از طعم‌هاي ميلان

اين جدول فقط يه راهنماييه كه بدونيد كدوم طعم بهتون مي‌چسبه. من خودم همه‌شونو امتحان كردم و حال كردم!

سوالاتي كه دوستام ازم پرسيدن

غذاي ايراني تو ميلان پيدا مي‌شه؟

آره چند تا رستوران ايراني باحال هست كه حس خونه رو مي‌دن. قرمه‌سبزي و كبابشون حرف نداره.

غذاي ارزون چي بخورم؟

پيتزاي محلي يا پاستا تو رستوران هاي كوچك با 8-12 يورو سير مي‌شي و حال مي‌كني.

كافه باحال تو ميلان كجاست؟

كافه‌ هاي ناويگلي. يه اسپرسو بگير و كنار كانال بشين. حسش فوق‌العاده‌ است.

جاي فرهنگي ارزون در ميلان چي پيشنهاد مي‌دي؟

گالري‌هاي رايگان تو بررا يا مركز شهر فقط كافيه يه كم سرچ كني و بري حالشو ببري.